يه چيز جالبي كه متوجه شدم اينه كه وقتي نظرات اطرافيانم (مثلا خانواده) خيلي متفاوت از نظرات منه، تصميماتي كه مي گيرم هم معمولا به نظرشان غريب و غيرممكن مياد. بنابراين تمام تلاششونو به كار مي برن تا من راه عاقلانه اي كه به نتيجه موردنظر مطلوبشون منتج مي شه برگزينم! جالب اينجاست در نهايت بعد از اينكه من همون راهي كه خودم انتخاب كردم رو با مقاومت و پافشاري و مقابله با موانعي كه خودشون جلو پام گذاشتن طي مي كنم، بهم افتخار مي كنن! خب از اول بذارن من با خيال راحت به كارم برسم، آخر داستانو كه نبايد اولش تعريف كرد، بالاخره هر راهي آخرش يه نتيجه مثبت داره
