امسال دهمین سالیه که میام و اینجا می نویسم

تولد ده سالگی وبلاگم با تاخیر مبارک

دلم برای پاییز ده سال پیش تنگ شده برای بوی نم بارون و خاک بارون خورده و خاطرات شفاف و زنده و پر انرژی اون سال که شاید بعد از اون, همه چیز افتاد روی یک دور باطل پوچ هرچند متفاوت اما بیهوده

ومن امروز از نوشته های ده سال پیشم درس می گیرم

امیدوارم از الان تا ده سال دیگه اونقدر حرف خوب برای گفتن داشته باشم که اگر عمری باشه , وقتی برای تولد بیست سالگی وبلاگم به صفحات امروز سفر کردم از خودم و گفته هام راضی باشم